وصل ِ وصال

وقتی که به وصال یار  رسیدی ...

قصه سلام [حکایت سوم]

به نام سلام

همه قصه های دنیا که تمام شدند, قصه او شروع شد...

----------------

سلام دلش کوچک بود.

خیلی کوچک.

خیلی خیلی کوچک.

شاید به اندازه قطره بارانی...

---------------

سلام دلش گرفته بود.

مثل وقتی که قلب کسی بگیرد.

مثل وقتی که نفس آدمی بگیرد.

سخت و تنگ, دلش گرفته بود.

و سلام گریه کرد.

قطره اشکش دلش بود.

آمد و جاری شد.

و از آن پس سلام دیگر دل نداشت؟

دل داشت

اما دریا دل شده بود...

پ.ن.: دل گرفته را چه حکایت است؟ حکایتش سخت غریب است...

پایانش به دست اوست...

       

جاده انقلاب

در جاده "انقلاب" روی تابلوی نوشته بود:
"جاده لغزنده است؛ دشمنان مشغول کارند؛ با احتیاط برانید!
سبقت ممنوع!
دیر رسیدن به پست و مقام، بهتر از هرگز نرسیدن به امام است.
حد اکثر سرعت، بیش از ولی فقیه نباشد.
اگر پشتیبان ولایت نیستید، لااقل کمربند دشمن را نبندید.
با دنده لج حرکت نکنید.
با وضو وارد شوید. این جاده، مطهر به خون شهداست.

پ.ن.: به نقل از یک پیام

باران و حرم و ...

مشهد             

حرم                 

شب

باران

بعد از 

دعا

--من آنجا چه می کردم؟؟؟

پ.ن.:

من دخیل دل خود را به تو طوری بستم

که به این راحتی آقا گره اش وا نشود

ضریحت...

پ.ن.: برگرفته از "نقاش فقیر"

راهم-راهش

هر روز 

از راهی که به نامش زده اند می گذری

به نقاشی اش روی دیوار نگاه می کنی

چشمانش از پشت عینک سیاهش به آسمان خیره است 

و تو از مقابلش می گذری

فکر می کنی

به خودت و خودش

به راهت و راهش...

هم سایه

هم سایه ی نامت هستم.

خیلی های دیگر هم هستند.

ما که حقمان را ادا نکردیم اما شما...

فى حُقوقِ الجارِ ـ : إِنِ استَغاثَکَ أَغَثتَهُ

قصه سلام [حکایت دوم]

به نام سلام

همه قصه های دنیا که تمام شدند, قصه او شروع شد...

----------------

سلام زود بزرگ شد.

زودتر از هر بچه دیگری.

شنیدم که کسی می گفت:"سلام یک بچه عادی نیست."

اما سلام خیلی معمولی بود.

اصلا هرجا که نامش را صدا می زدی او هم آنجا بود.

نمی دانم اما همیشه می شد سلام را جایی پیدا کرد.

می شد نامش را صدا بزنی و او را مقابل خودت ببینی.

گفتم که سلام خیلی معمولی بود.

شاید تنها تفاوتش این بود که هیچ تفاوتی با دیگران نداشت.

پایانش به دست اوست...

قصه سلام [حکایت اول]

به نام سلام

همه قصه های دنیا که تمام شدند, قصه او شروع شد...

----------------

هیچ کس نمی داند کی بود؟ کجا بود؟

اما روزی از روزهای خدا بود.

به دنیا که آمد همه نام های دنیا هم تمام شده بودند.

پس نامش سلام شد.

هیچ کس نمی داند چرا.

شاید چون معجزه ای از طرف خداوند بود.

و سلام نامی است از نام های او.

پایانش به دست اوست...

باب الجواد

آقا قرار شاه و گدا هست یادتان... 

مشهد... 

حرم... 

ورودی باب الجوادتان

(+)

---------------------------------------------

پ.ن.: سری به لینک بزنید, مطلب امانتی از آنجاست.

بیست و دو/دی/نود

یک جلسه که دور حاجاقا جمع شده بودیم.

مصطفی پرسید:

((حاجاقا!یه ذکر بده شهید شیم.))

حاجاقا خوشوقت گفت:

(( شما اول کارتون رو تموم کنید,بیاید بهتون میگم چی کار کنید شهید بشید.))

------------------------------------

نمی دانم 

شاید همان جمله ای که حاجاقا گفت

ذکر شهادت بود.

حتما مصطفی کارش را تمام کرده بود...

------------------------------------

پ.ن.اول: برگرفته از "یادگاران,کتاب شهید احمدی روشن."

پ.ن.دوم: مصطفای شهید

تنهاترین (ع)

هوا خیلی گرم بود.

و امام هم روزه.

موقع افطار, کاسه شیر را...نه...کاسه زهر را به ایشان داد و ... .

علامه باقر شریف القرشی:

زهر بلافاصله روده هایش را پاره کرد .

وامام از درد به خود می پیچید.

و می فرمود:

انا لله و انا الیه راجعون.

                                                      

                                                                  تنها ترین!

                                                                  به ذکر مصیبت چه حاجت است

                                                                  ما را نسیم نام تو دیوانه می کند

--------------------------------------

پ.ن.: برگرفته از کتاب "حسن بن زهرا (ع)"

می داند می بینی اش

دیدن یا ندیدنت , مساله این نیست.

دیدن یا ندیدنم , مساله این است.

---------------------------------------------------------

پ.ن.اول: گفت برای حل مساله اول چهل شب مسبحات بخوان. (+)

پ.ن.دوم: بنا به "گفته عنوان" شرمنده است.

من-تو

"من" چوب خیزران.

"تو" بر نیزه.

----------------------------

پ.ن.: تقلیدی بود ناآگاهانه از شلپو.

"چهل روز گذشت."

"چهل روز گذشت."جمله ای است با لحنی خشک. 

که معمول است بر برگه ترحیم نوشته شود.

اما گاهی

"چهل روز گذشت.", یعنی چهل روز , گذشت.

از سر گذشت.

بی تو گذشت.

در غمت گذشت.

از سر گذشت.

گذشت...

-------------------------------------

"چهل روز گذشت." ِ امسالش , "چهل روز گذشت." ِ سال های پیش نبود.

 "چهل روز گذشت.", از چهل روز پیشش , و دل ,  تنگ شد.

 و به رسم چهل روز پیش از "چهل روز گذشت." عمل کرد.

-----------------------------------

پ.ن.: ر.ک. "عاشورایی متفاوت"