غم این دل بواتت خورد ناچار...

سطور زیر حاصل غم دلی است مرکب با  تنها غزل سروده مثلثِ حافظ.
راقم سطور حین سیاه کردن دفترش به نوای زیر دل سپرده بود. از دستش ندهیذ.

+

سبت سلمی بصدغیها فؤادی
قلبم اسیرت شد. همان روز، یادت هست؟
اما من یادم نیست.
یادم نیست کی بود و کجا؟
فقط یادم هست اسیرت شدم.
شاید در ازل...

نگارا بر من بی‌دل ببخشای

و واصلنی علی رغم الاعادی

دست های کریمت را باز کرده ای

و به سائلان می بخشی

اما من که سائل نبودم

اصلا من هیچ نبودم

اما می شود از کرم ببخشید بر منِ هیچ

تشنه وصل وی ام آتش دل کارم ساخت

                 و واصلنی...

حبیبا در غم سودای عشقت

توکلنا علی رب العباد

...

امن انکرتنی عن عشق سلمی

تز اول آن روی نهکو بوادی

تا  "طریق یا حسین" را پیاده نروی نمی دانی...

                      غم این دل بواتت خورد ناچار