دلِ تنگ میهمان
جمعه, ۱ دی ۱۳۹۱، ۱۱:۰۷ ق.ظ
غروب جمعه ها دلگیر است.
چون
میهمانی تمام شده است.
و
داریم خداحافظی می کنیم...
هذا یُومُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ یَومُکَ
اَنَا یا مَولاىَ فیهِ ضَیْفُکَ وَ جارُکَ
ف قاف
تشنه وصل وی ام آتش دل کارم ساخت
ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم
آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۳ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۳)
- شهریور ۱۳۹۲ (۲)
- مرداد ۱۳۹۲ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۱)
- فروردين ۱۳۹۲ (۱)
- اسفند ۱۳۹۱ (۲)
- بهمن ۱۳۹۱ (۸)
- دی ۱۳۹۱ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۱ (۲۱)
- آبان ۱۳۹۱ (۵)
- شهریور ۱۳۹۱ (۳)
- مرداد ۱۳۹۱ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۱ (۹)
غروب جمعه دلم هفت بار می گیرد