روضه...
جمعه, ۳ آذر ۱۳۹۱، ۱۰:۰۱ ق.ظ
حدود ده ماه است نشسته نماز می خواند.
کمرش درد می کند.
عمل جراحی می کند.
نمازها هنوز هم نشسته اند.
با سختی به روضه همسایه می رود.
رسیدم خانه,صدایم می زند:
"ببین,قیام هایم دیگر نشسته نیست..."
ف قاف
تشنه وصل وی ام آتش دل کارم ساخت
ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم
آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۳ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۳)
- شهریور ۱۳۹۲ (۲)
- مرداد ۱۳۹۲ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۱)
- فروردين ۱۳۹۲ (۱)
- اسفند ۱۳۹۱ (۲)
- بهمن ۱۳۹۱ (۸)
- دی ۱۳۹۱ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۱ (۲۱)
- آبان ۱۳۹۱ (۵)
- شهریور ۱۳۹۱ (۳)
- مرداد ۱۳۹۱ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۱ (۹)