ذره ها و تو

ذره ذره می آیند و روی هم جمع می شوند.

ذره ذره مثل نقاط سیاه می آیند و سفیدی‌ها را سیاه می کنند.

ذره ذره می آیند,دست مرا می گیرند,دورم می کنند از تو.

همیشه ذره ذره می آیند و در قلب ته نشین می شوند.

آن وقت یک شب می آید و من ...

یک شب می آید و من دوباره به سراغت می آیم.

اما قلبم سنگین است.آن ذره ذره ها سنگینش کرده‌اند.

و تو...

تو با دستان خودت همه این ذره ذره ها را جمع می کنی.

به باد می دهی که ببردشان به یک جای دور.

که دیگر برنگردند.

و ما دوباره دوست می شویم.

قول می دهم که همیشه دوستت باشم.

چه کنم که بد قولم,دست خودم نیست.

بد قولی عادتم شده است.......